Artık herkes kitap okumanın önemini kavradı sanıyoruz.

Artık herkes küçük yaşta çocuklarına kitap okumanın önemini söylüyor, ona göre yetiştiriyor sanıyoruz.

Artık herkes kitap okumanın gelişimde ne kadar büyük bir etkisi olduğunu biliyor sanıyoruz.

Ancak çok yanılıyoruz.

Bunu bize ilk gösteren şey üniversite sınav sonuçları oldu. Öğrencilerin Türkçe netlerindeki düşüş gerçeği gözler önüne serdi.

Okumayan ve okuduğunu anlayamayan bireyler...

Çocukların hala en önemli ders olarak gösterilen matematiğe, fen bilimlerine yönlendirilmesi, Türkçenin, coğrafyanın, tarihin basit görülerek göz ardı edilmesi.

Ve sonuç; konuşamayan, anlayamayan, kendini ifade edemeyen bireyler yetiştirdik.

Ülkesini, tarihini tanımayan, hala sokak röportajlarında en basit sorularda bile kekeleyen gençler...

Şu günlerde üniversiteleri belli olan öğrenciler, yurt bulma, valiz hazırlama, yerleşme telaşındalar.

Peki kaçı isteyerek hazırlıyor valizini?

Kaçı seçiminden memnun?

Kaçı ailelerinin yönlendirmeleriyle istemedikleri okullar, bölümler için valiz hazırlıyor?

Evet buraya okumaktan geldik.

Okumayan, kendini tanımayan, kendini ifade edemeyen, her şeyden önce önündeki koca hayatta kendisinin nasıl mutlu olacağını bilemeyen bireyler.

Gençlerimizi destekleyelim, tarihçilerin, müzisyenlerin, dansçıların, sanatçıların, sporcuların, edebiyatçıların kitaplarını okusunlar. Gerçekten ne istediklerini bilsinler. Kendilerini tanısınlar.

Kitaplarla dünyayı gezsinler, yeni düşünceler, yeni fikirler öğrensinler. Hayal güçlerinin sonu olmayan bir okyanus olduğunu görsünler. Her şeyi yapabileceklerinin gücünü tüm benlikleriyle hissetsinler.

Bir değil birden fazla hayat yaşasınlar.

Evet buraya okumaktan geldik...