İşte karşınızda Bursa ovasına vurulan büyük darbenin fotoğrafı...

Sizce, başka söze gerek var mı?

Burası, Yıldırım ilçesindeki Samanlı...

160 bin metrekarelik dev bölgede sözde lojistik merkezi planlandı.

Mahkeme süreci devam ederken taşkın alanındaki tarım alanında tamamen getirim odaklı projenin inşaatına hızlıca başlandı.

Bilim insanlarını dinleyen elbette olmadı.

Bölgedeki yoğun drenaj ve taban suyu problemleri de tabii ki umursanmadı.

Bursa Su ve Kanalizasyon İdaresi (BUSKİ), kent susuzluk tehdidi altındayken gibi yatırımlarını Samanlı'ya kaydırdı.

Bakyapı İnşaat'ın projesi sanki şehrin en önemli ihtiyacıydı!

Bursa ovasının çoğu betona kurban edilmişken son kalan alanlar da gördüğünüz üzere prefabrikler ile kaplandı.

Tarım alanındaki bu bölgeden yer almak isteyenlerden milyonlarca lira talep ediliyor...

Hatırlatmak gerekirse Şehir Plancıları Odası'nın Samanlı'daki plan değişikliğine ilişkin açtığı davanın yürütmeyi durdurma talebinde "Bahse konu alanın ova koruma bölgesi içerisinde yer aldığı ve 1/100.000 ölçekli Çevre Düzeni Planı'nda "Özel Mahsul Alanı" gösteriminde kaldığı da göz önüne alınırsa taşkın riski olan bir bölgede ilgili kurumun görüşüne rağmen 'Lojistik Tesis Alanı' ve 'Sağlık Tesis Alanı' kullanımlarının önerilmesinin bilimsel bir gerekçesi olduğu düşünülmemektedir" ifadelerine yer veriliyor.

Ancak yürütmeyi durdurma kararı alınmıyor.

Yürütmeyi durdurmayı geçtik bölgeye bilirkişi dahi gönderilmiyor.

Mimarlar Odası'na ruhsat iptali ile ilgili yetkisizlik kararı veriliyor!

Mahkeme devam ederken inşaat gördüğünüz gibi tamamlanıyor.

Yargı sürecinin sonunda plan iptal edilirse kime, ne faydası olacak?

Prefabrikler, hukuksuz oldukları tescillenirse yıkılacak mı?

Odunluk'taki kaçak pozisyonuna düşen binaların, Central Balat'ın akıbetinde saklı yukarıdaki sorunun yanıtı.

Türkiye'nin düzlüğe çıkması için hukuk sisteminde de köklü bir reform yapılmalı.

Yarışma projesi kültürü canlandırılmalı

Şehirlerin sağlıklı planlanmasında kamusal alanların dizaynı şüphesiz ki hayati bir konu başlığı.

Kentlerde orantısız yoğunluk artışlarına sebebiyet veren, bölgenin dokusuna uyumsuz estetikten yoksun yapılar sadece rantı önceleyen yaklaşımlar nedeniyle etrafı kuşattı.

Eğitimdeki kalitesizleşme kadar söz konusu bakış biçimi de mimari kaliteyi azalttı.

Bu bağlamda bilhassa kamusal alanların planlanmasında 'kirlenmemiş' bir alan olan yarışma kültürü canlandırılmalı.

Hatta daha ileri gidelim, mimarlık ortamına büyük katkı sunan proje yarışmaları belediyelerin hayata geçireceği kamusal işlerde zorunluluk olmalı.

Zira bu proje yarışmalarında sadece mimari refleksle hareket ediliyor.

Hangi metrekareden ne kadar daha fazla rant elde ederiz diye düşünülmüyor.

Böyle düşünen projeler zaten jüri tarafından kabul görmüyor.

Mimari etik değerlerle ilgili bölgenin yapısını en uygun nitelikli eserler üretilmeye çalışılıyor.

Kazanan ise elbette Türk mimarlığı ve projelerin hayata geçirileceği yerler oluyor.

Proje yarışmasından sonra kolokyum düzenleniyor.

O kolokyuma yarışmayı kaybeden projelerin sahipleri de birinciyi seçen jüri de katılıyor.

Jüri tüm katılımcılara hesap veriyor.

Birinciyi nasıl seçtiğini tüm detayları ile anlatıyor.

Muazzam bir fikir tartışması yaşanıyor.

Yarışma kültürünün güzel örneklerinden birine Bursa ev sahipliği yaptı dün.

TMMOB Mimarlar Odası Bursa Şubesi ve Söğüt Belediyesi'nin düzenlediği "Söğüt, Tarih ve Doğa ile Buluşma-Karşılaşma Alanı Mimari Proje Yarışması"nın kolokyum ve ödül töreni gerçekleştirildi.

Evliya Çelebi'nin "Söğüt, Bursa sancağı hükmünde, Lefke kazası nevahisinde hakimli, bağlı bahçeli, arı havası, lâtif bir kasabadır. 700 kadar kiremitle örtülü Türk hanelerini havi, müteaddit camili, han ve hamamlı, çarşı ve pazarlı bir yerdir" diye bahsettiği Söğüt'ün Belediye Başkanı İsmet Sever'in, Osmanlı'nın temellerinin atıldığı ancak göçebe kültür nedeniyle sur gibi bir yapısı bulunmayan ilçeyi ziyaret edeceklere doğa ile uyumlu buluşma alanını proje yarışması ile kazandırması anlamlı.

Yarışma kültürüyle planlanan kamusal alanların sayısı Bursa'da da artmalı.