Mehmet Tunçak'ın AK Parti Bursa İl Başkanı olduğu yıllar...

Teşkilatına yönelik bir parti içi eğitim toplantıda, güzel bir konuşma yapıyor Tunçak...

Partililerden birbirlerine ve halka karşı yapmacık değil samimi davranmalarını, dürüst, içten olmalarını istiyor.

Ertesi gün Olay Gazetesi'ndeki köşemde bu konuyu, espri katıp hiç sulandırmadan yazdım...

Ne var ki, bu yazımı birileri çok farklı algılamış...

Belli ki, köşemi başka yerleriyle okumuşlar!

Vermişler gazı yanlarında dolaşan, kendine durumdan vazife çıkarmak isteyen vukuatlı birine...

O da koymuş silahını belinde gitmiş Bursa Hakimiyet Gazetesi'ne!

Gazetenin önünde bir iki el havaya ateş atıp, "Benim hemşehrilerimle kafa yapan o yazar çıksın dışarı!" diyerek küfürler sallamış...

Silah sesleri panik yaratmış tabii medyada...

O dönem gazetenin yönetiminde olan Necati Kartal, o yazarın kim olduğunu sormuş, benim adımı verince "O dediğin yazar bizde değil Olay gazetesinde yazıyor. Oraya gitsene kardeşim!" demiş ama vatandaşı inandıramamış bir türlü...

"Ben anlamam, nerede yazıyorsa yazsın, çağırın buraya gelsin" diyormuş durmadan, silahını gösterip...

Bakmışlar adamın gideceği yok niyeti de kötü, sonunda jandarmayı aramışlar... Gelen jandarma da derdest edip götürmüş.

O gün, Olay gazetesine de gelebilir, kapının önünde pusuya yatıp çıkışta beni vurabilirdi de!

Pisipisine gidebilirdim...

Verilmiş sadakamız varmış...

Görüyorsunuz işte böyle öfkeyi mesken edinmiş bir coğrafyada adeta kelle koltukta gazetecilik yapıyoruz...

Bırakın gerçekleri, doğruları yazanı, mizaha bile tahammül edemeyen espride art niyet arayanlar var bu ülkede...

O yüzden, dün haber sitemizin Genel Yayın Yönetmeni sevgili Yaman Kaya silahlı saldırıya uğradığını ilk duyduğumda çok üzüldüm ama şaşırmadım!

Eminim ki, o hain saldırıyı gerçekleştiren canına kasteden tetikçi, ömründe bir defa olsun Yaman kardeşimin yazılarını okumamış biridir!

Başka Gazete'nin varlığından haberi bile yoktur, saldırı ihalesini alana kadar!

Şükürler olsun ki, Yaman kardeşimin de verilmiş sadakası varmış, okurlarının sevenlerinin duası korumuş onu kahpe suikast girişiminden...

5 santimlik farkla kurşunlardan kurtulmasının başka bir izahı olamaz!

Ne yazık ki, mesleğinin evrensel ilkelerine bağlı gerçek gazetecilerin kaderi bu!

Dünyanın her yerinde, demokrasisi, ekonomisi ve eğitim kalitesi en yüksek en çağdaş ülkelerde de demokrasisi, ekonomisi, eğitim kalitesi sorunlu ülkelerde de, bu mesleği yapanların kaderleri değişmiyor...

Doğruların, gerçeklerin yazılıp söylenmesi kimin veya kimlerin işine gelmiyor, menfaatlerine dokunuyorsa, yazan ve söyleyen gazetecileri, aydınları, kendi meşrebine, hukuk anlayışına göre susturma yoluna gidiyorlar...

Susturmayı başarıyorlar mı peki?

İşte orası tartışılır!

Başarılı olduğunu zannedenler şu gerçeği unutmasınlar...

Basının özgür olmadığı yerde hiç kimse özgür ve güvende değildir!